Thailand de tweeden

Opnieuw in Bangkok aangekomen leerden we al vlug een iet wat vreemde Brit kennen. Na wat gepraat op de luchthaven spraken we met hem af voor het avondeten. Al vlug bleek dat hij dezelfde plannen had als ons. Namelijk naar het eiland Ko Chang gaan om daar wat uit te rusten. Maar hij had daar naar eigen zeggen een huisje staan waar we konden verblijven… Wij waren wel wat argwanend maar we besloten toch maar toe te zeggen. Bovendien hoefden we geen bus te nemen en konden we met hem gratis mee met een privé-wagen. De volgende dag vertrokken we dan ook naar ons tropisch eiland Ko Chang. We verwachten ons aan een klein optrekje maar eenmaal aangekomen bleek het om een kast van een villa te gaan die uitkeek op de zee. Echt alles was erop en eraan jacuzzi, zwembad, grote tuin gigantisch tv scherm noem maar op. De arme sukkelaar waarvoor we Ronny (want dat was z’n naam) aannamen was blijkbaar niet zo een sukkelaar. Hij bleek zelfs de titel van sir te hebben in Engeland sir Williams, maar wij mochten Ronny zeggen. We vonden eerst dat we het aanbod van gratis overnachting niet konden aannemen maar bij het zien van al die luxe konden we geen neen meer zeggen.
De volgende dag vroegen we aan Ronny waar het strand was…bleek meneer een stukje privé strand te bezitten vlak om de hoek. Ik diende Annelies enkele malen te porren omdat ze dacht dat ze droomde. Daar zaten we dan op ons privé strand, en jullie in Belgie. Het leek echt wel een droom. We wilden Ronny bedanken en hem trakteren op een etentje maar ook dat mochten we niet betalen. We werden zelfs gevraagd om de dag erna met hem mee te gaan op een ‘uitstapje’. En wij die dachten dat we het eiland mss per brommer ofzo gingen verkennen had het wel verkeerd. Den Ronny had een luchtballon afgehuurd en wij mochten gratis mee. (Wij moeten echt wel tof zijn) Er gingen wel nog een paar kennissen van hem mee. En wie bleek daar tussen te zitten Eric Cantona (voor de leken, een legendarische Franse ex-voetballer van Manchester United). Ik kon dit bijna niet geloven en heb 15 minuten geen woord kunnen uitbrengen. Cantona had hier ook ergens een buitenverblijf en onze Ronny bleek die natuurlijk heel goed te kennen. IK HERHAAL HET NOG EEN KEER, WE ZATEN DUS IN EEN LUCHTBALLON MET ERIC CANTONA!!! Eenmaal op de grond werden we opnieuw uitgenodigd dit maal voor een feestje. Na dit avontuur konden we natuurlijk geen neen meer zeggen. Eenmaal aangekomen op dit feestje bleken The Rolling Stones daar eventjes live op te treden.
Ok en nu genoeg gezeverd en nu dus de waarheid.

We gingen idd naar Ko Chang.

- Met een bus die er 7u overdeed.
- We sliepen er 5 dagen in een hut met een dak van stro voor 4 euro.
-Onze douche was een emmer.
- Ons strand dienden we te delen met een volledig eiland.
- Ronny was Tommy en Eric was Tim beiden uit Oostende en wss niet van adel. Die we opzochten in Ko Chang en waarmee we 4 dagen rondhangden.
-The Rolling Stones waren eigenlijk The sticky rice blues band die elke dag dezelfde 10 covers speelde

We deden na die 5 dagen wel een upgrade van hut en namen er eentje van 10 euro (big spenders) met een echt dak, maar veel meer dan op het strand rondhangen hebben we gedurende 2 weken niet gedaan behalve af en toe eens gefeest maar dit geheel terzijde. We zijn nu dus uitgerust en gaan nu via Laos naar China!!!!